Doodslust – Roman Luuk Hoedemaekers

27,00

In de fictieve Limburgse gemeente Hemdschote wordt makelaar Andreas De Cuyper vermoord. Een duidelijk motief lijkt er niet te zijn en de speurders staan dan ook voor een raadsel. Al snel vallen er nieuwe slachtoffers. Weer lijkt ieder motief te ontbreken. Er is op het eerste gezicht zelfs niets dat de slachtoffers met elkaar verbindt. Een nachtmerrie voor de teams van Zoë Wolff en Christiaan Reynders. Perfecte moorden?

‘Doodslust’ is een licht politiek-incorrecte, literaire politieroman, iets lichtvoetiger en humoristischer dan ‘Schaamspel’, maar wel nog steeds spannend en ontroerend.

Categorie:

Beschrijving

Een beetje morbide met veel humor

In 2020 bracht ik mijn debuutroman Schaamspel uit. Nu ligt Doodslust in de – vooral virtuele – rekken. Doodslust, het klinkt misschien wel wat morbide, maar desondanks zit er zeer veel humor in mijn nieuwe boek, ook politiek-incorrecte, maar dat heeft zo zijn redenen.

De laatste jaren worden we steeds meer geconfronteerd met het feit dat woorden en meningen als onwelvoeglijk of als kwetsend beschouwd worden, en dit dikwijls door enkelingen of zogenaamde minderheden. Maar het is niet omdat ze zo ervaren worden dat ze dat altijd ook zijn, of dat ze, wat uiteraard nog veel erger is, niet meer uitgesproken zouden mogen worden.

Zelf vind ik dat de vrijheid om zijn mening te uiten over eender welk onderwerp, of dat nu gevoelig ligt of niet, de hoogste vrijheid is waarover een mens kan beschikken. Al zouden sommigen, bij gebrek aan kennis of enig historisch besef, die dikwijls ongefundeerde meningen beter voor zichzelf houden, doch dit slechts geheel ter zijde. Zeker is dat die vrijheid jammer genoeg steeds meer onder druk komt te staan. Wie tegen de stroom in zwemt, ontmoet meer mensen, zo wou de boutade vroeger. Wie tegenwoordig tegen de stroom in zwemt, wordt er al snel uitgevist door de bewakers van het grote gelijk, soms vermomd als journalist of als BV’er. De wijze woorden van de Duitse dichter Heinrich Heine uit 1821 indachtig, geloof ik dat waar men woorden en meningen verbiedt, men uiteindelijk ook mensen zal verbieden.

Concedo nulli – Ik wijk voor niemand – is het levensmotto van een van de personages uit mijn boek. Het zou sinds kort zomaar het mijne kunnen zijn.

Een boek dat een beetje fout en een beetje stout is. Een beetje tegendraads ook. Maar met veel plezier geschreven.

Titel

Ga naar de bovenkant